Która lampa najlepsza do snoota optycznego?

Zamiast wstępu
W sierpniu mija piąty rok mojej współpracy z Quadralite. Ich lampami posługiwałem się już wcześniej, bo miałem swoje dwa Strobossy 60, ale współpraca z marką pozwoliła mi na poznanie szerokiej gamy ich produktów – a zwłaszcza lamp błyskowych zasilanych bateriami. Niech ten finałowy, dziesiąty epizod w trzecim sezonie Flashtime, będzie podsumowaniem tego etapu.

Spis treści ukryj

1 Przygotowania do sesji

2 Flashtime na Youtube

2.1 Wyniki testu lamp błyskowych Quadralite

3 Budujemy światło na planie

3.1 Setup oświetleniowy

3.2 Światłomierz Sekonic L-858D

3.3 Aparat i obiektywy na sesji

3.4 Monitor graficzny EIZO CG2700S

4 Harmonia kolorystyczna na zdjęciach

4.1 Harmonia komplementarna

4.2 Harmonia Diada

5 Podsumowanie

5.1 Podziękowania

5.2 Galeria BTS

5.3 Sprzęt użyty na sesji

5.4 Powiązane wpisy:

Przygotowania do sesji

Pretekstem do zebrania i omówienia kolejno dziesięciu różnych lamp błyskowych Quadralite był snoot optyczny, SN-5260 PRO. Tego typu modyfikator potrzebuje naprawdę dużej ilości światła, które ma wyświetlić wzór tworzony przez szablon wetknięty pomiędzy elementy optyczne.

Na przestrzeni kilku lat pracy z takimi rzutnikami, okazało się, że nie wszystkie lampy błyskowe nadają się do tego celu tak samo. Pewnym zaskoczeniem było to, że to wcale nie moja największa lampa pracuje ze strumienicą optyczną najlepiej. Dlatego, by sprawę sobie wyjaśnić raz a dobrze, postanowiłem zebrać komplet lamp błyskowych i w warunkach „laboratoryjnych” przeprowadzić pomiary.

Lampy błyskowe Quadralite, które wzięły udział w teście:

1. Stroboss 35
2. Stroboss 60 EVO
3. Stroboss 60 II
4. Stroboss V1
5. Reporter 200 TTL (głowica Fresnela)
6. Reporter 200 TTL (bańka błyskowa)
7. Reporter 200 TTL (głowica okrągła)
8. Atlas 400 PRO TTL
9. Altas 600
10. Atlas 600 PRO TTL

Na stanowisku ustawiłem strumienicę optyczną SN-5260 PRO, po czym kolejno mocowałem do niej wszystkie lampy. W odległości 120 cm od obiektywu strumienicy ustawiłem światłomierz i błyskając pełną mocą lampy (1:1) mierzyłem siłę światła, a wyniki skrzętnie notowałem w arkuszu.
Zaznaczę, że wszystkie Strobossy dysponują opcją „zoom”, dlatego pomiary dla tych lamp wykonywałem podwójnie: przy ustawieniu minimalnym oraz maksymalnym ogniskowej. Na Reportera 200 TTL można zamocować trzy różne głowice, dlatego w jego przypadku również wykonałem trzy pomiary. Jak wyglądał test i szerokie omówienie wyników możecie zobaczyć na filmie.

Flashtime na Youtube

Materiał jest dosyć długi, ale biorąc pod uwagę ilość lamp biorących udział w teście, nie mogło być inaczej. Tych z Was, którzy są mniej zainteresowani testem a bardziej fotografowaniem, od razu odsyłam do czwartej części filmu, gdzie omawiam setup oświetleniowy i robimy zdjęcia.

Wyniki testu lamp błyskowych Quadralite

Pytanie, które zadałem przed testem, brzmiało:

Która z lamp błyskowych Quadralite najlepiej sprawdzi się w pracy ze strumienicą optyczną?

Idealna lampa do tego celu powinna błyskać bardzo mocno oraz posiadać jasnego pilota. Idąc dalej: błysk powinien być skolimowany i nie tracić energii na oświetlanie szerokiego pola, a pilot nie może się nagrzewać. Wyniki przeprowadzonych pomiarów mocy błysku przedstawiam w tabeli:

Dla lepszego zilustrowania zależności pomiędzy pomiarami siły błysku, naniosłem wyniki pomiarów na poziomą skalę f/stops:

Zainteresowanych wynikami i moją odpowiedzią na tytułowe pytanie, odsyłam na mój kanał Youtube; w opisie filmu przygotowałem odnośniki do konkretnych miejsc w czasie, z łatwością znajdziecie odpowiednie fragmenty.

Budujemy światło na planie

Setup oświetleniowy

Pomiary pomiarami, ale przecież nie po to spotkaliśmy się w TN Studio w Lublinie! Wykorzystałem zdobytą wiedzę, by odpowiednio ustawić setup oświetleniowy i zrobić fajne zdjęcia. Setup oświetleniowy składał się z czterech lamp błyskowych Quadralite:

Światłem głównym był Atlas 400 PRO TTL; ta lampa błyskała z mocą f/2.8
W kontrach błyskały dwa Reportery 200 TTL (f/2)
Na tło błyskał trzeci Reporter 200 TTL (również z mocą f/2)

Flashtime S03E10 Light Setup — Setup oświetleniowy Flashtime S03E10

Zauważcie, że miałem cztery lampy błyskowe, ale trzy światła: główne, w kontrze i na tło. Dwa Reportery 200 TTL błyskające w kontrze traktuję jako jedno światło.

Na głowicę Atlasa 400 PRO założyłem swój zielono niebieski filtr, a lampę zamknąłem w 70 cm, srebrnym beauty dishu z gridem.
Reportery 200 TTL w kontrach, te zamknięte w stripboksach z gridem, miały głowice fresnela; to nie są najlepsze głowice do wypełnienia softboksów blaskiem, ale są najprostsze i najszybsze w „żelowaniu”. Na oba te Reportery 200 TTL założyłem swoje filtry w kolorze krwisto czerwonym.
Reporter 200 TTL zamknięty w strumienicy optycznej SN-5260 PRO, miał okrągłą głowicę (dlaczego – o tym mówię w filmie). To jego błysk, uformowany przez szablon/formatkę go-bo, tworzył wzór na tle za plecami modelki.

Światłomierz Sekonic L-858D

Peter Bielack używa światłomierza Sekonic L-858D RT-GX — Światłomierz Sekonic L-858D RT-GX

Do szybkiego ustawienia mocy moich lamp użyłem światłomierza Sekonic L-858D RT-GX. Jest to wyjątkowo funkcjonalne narzędzie, bo potrafi komunikować się z moimi lampami w systemie Quadralite X i do pomiaru wystarczy przycisnąć przycisk „Measure” na bocznej ściance światłomierza.

Światłomierz to nie jest wymyślny gadżet, który fajnie wyglada i sprawia, że wyglądamy jak profesjonaliści; światłomierz to podstawowe narzędzie przy pracy ze światłem. Zupełnie jak linijka na desce kreślarskiej, czy menzurka na blacie laboratoryjnego stołu.

Aparat i obiektywy na sesji

Peter Bielack używam obiektywu Sigma ART 135 1.8 DG HSM — Obiektyw Sigma ART 135 1.8 DG HSM

Wszystkie zdjęcia, które widzieliście w galerii na górze wykonałem jednym obiektywem: Sigma Art 135mm F1.8 DG HSM. Ten obiektyw jest fantastycznym szkłem plenerowym; bokech, jaki oferuje jest nieporównywalny z niczym innym! Przyzwyczaiłem się do niego tak bardzo, że niechętnie ściągam go z mojego aparatu.

Tak długa ogniskowa wymaga jednak sporego „odejścia”, ale w TNStudio mamy dużo miejsca, więc nie było problemu, by przeprowadzić całą sesję tym właśnie obiektywem. Uprzedzając ewentualne pytania, czy ART 135 1.8 DG jest ostry, pokażę Wam całe zdjęcie, oraz jego wycinek w powiększeniu 1:1

Korzystam z podstawowej wersji adaptera mocowania Canon EF – EOS R i wszystkie moje Sigmy z puszką Canon EOS R5 działają bardzo płynnie i gładko.

Monitor graficzny EIZO CG2700S

Miałem okazję – i przyjemność – pracować na profesjonalnym monitorze wysokiej klasy; EIZO CG2700S to nowy flagowiec z ekranem o przekątnej 27″ i rozdzielczości 2K WQHD (2560 x 1440) jasnością na poziomie 400 cd/m2 oraz obsługą HDR. Obraz jest po prostu fantastyczny, a wbudowany kalibrator zapewnia pewność i doskonałą powtarzalność odwzorowania barw. Uwielbiam go!

Na wszystkie sesje, gdy jakość i odwzorowanie barwy jest istotne, zabieram ze sobą wzornik koloru DataColor. Od pewnego czasu posługuję się „kieszonkową” wersją SpyderCheckr: SpyderCheckr Photo. Szybko i pewnie ustawiam prawidłowy balans bieli, wystarczy mi jedno zdjęcie modelki z wzornikiem:

Wzornik koloru Datacolor Spydercheckr Photo

Harmonia kolorystyczna na zdjęciach

Kiedy planuję sesję z użyciem kolorowych filtrów, zawsze najpierw myślę o harmonii barwnej, którą będę tworzył.

Chcieliśmy zrobić kontrastowe zdjęcia, które przyciągną uwagę; uwielbiam sposób, w jaki „układa się” na skórze modelek zielononiebieski filtr z mojej kolekcji, a jego naturalnym przeciwieństwem jest oranż. Mogłem wybrać: fotografujemy modelkę na szarym tle i kolorujemy je za pomocą filtra (płonący bursztyn z mojej kolekcji filtrów sprawdziłby się tutaj doskonale), albo rozwijamy karmazynowe tło i świecimy na niego białym światłem, a barwy stworzymy w postprocesie.

Harmonia komplementarna

Jak już pewnie zauważyliście, postawiliśmy na to drugie rozwiązanie; z pomiarami mocy błysku zeszło nam trochę za długo i zdjęcia musieliśmy robić szybko 😉 Zmontowałem setup na trzy światła i robiliśmy zdjęcia modelce stojącej na karmazynowym tle. W postprocesie, posługując się edytorem koloru w Capture One Pro, zmieniłem czerwienie na przeciwstawne zieleniom oranże.

Harmonia Diada

W trakcie pracy nad kolorem na zdjęciach zwykle eksperymentuję, szukam innych rozwiązań, niż te założone pierwotnie. Przykładem tego niech będą zdjęcia w układzie barwnym typu „diada”, czyli dwie części klasycznej triady; gdyby na zdjęciu pojawił się element żółty, byłaby to triada.

Jeśli takie informacje i moje schematy przydają Ci się i czujesz, że pomagają Ci w fotograficznym rozwoju, rozważ zostanie moim Patronem!

Które zestawienie barwne podoba Ci się bardziej?

Podsumowanie

Podziękowania

Za każdym razem powtarzam: sesji takich, jak moje nie robi się samemu; cała ekipa kreatywna bierze udział w realizacji pomysłu, dlatego mówię o tych zdjęciach per „nasze” a nie „moje”. Fantastyczną modelką była Iryna @gel_iryna (która samodzielnie przygotowała sobie makijaż i fryzurę!), moim asystentem i realizatorem nagrań wideo do Flashtime, był jak zwykle Mateusz @iwannaflysohigh⁣

6×7 Fotografia Profesjonalna, EIZO Polska, Manfrotto Polska, Quadralite, Saramonic Polska, Sigma Foto Polska i TNStudio w Lublinie
– bardzo Wam dziękuję za pomoc w organizacji tej sesji! –
❤️

Jak zwykle na samym końcu Małgoneta, od której każda sesja się zaczyna🥰